5 książek idealnych na jesienne dni

Potrzebujesz ok. 3 min. aby przeczytać ten wpis

Lato minęło, a za oknami na dobre zapanowała jesień. Możemy z utęsknieniem wyczekiwać kolejnych słonecznych dni lub odkryć piękno jesiennych wieczorów w ciepłym domu.

Krótsze dni, chłodne wieczory, wiatr, deszcz i szaruga za oknem, a do tego wszechogarniająca nostalgia. To idealny czas, by otulić się miękkim kocem, usiąść wygodnie z kubkiem ciepłej herbaty i oddać się lekturze ciekawej, zabawnej, mrocznej lub melancholijnej książki. Mamy dla Was kilka propozycji, które idealnie sprawdzą się jesienną porą.

„Dożywocie” – Marta Kisiel

Konrad to młody pisarz, który nie ma łatwego życia. Właśnie zakończył trudny związek, agentka terroryzuje go, by skończył książkę, a do tego odziedziczył wątpliwej urody stary dom na kompletnym odludziu. Okazuje się też, że zamieszkują go nietypowi lokatorzy – anioł uczulony na pierze, duch sentymentalnego poety, utalentowany kulinarnie stwór z innego wymiaru oraz utopce. „Dożywocie” to lekka i wciągająca historia pełna absurdalnych i zabawnych epizodów z życia mieszkańców Lichotki. Autorka doskonale operuje humorem i kreuje przesympatycznych bohaterów. Tekst jest naszpikowany żartami językowymi, a kolejne rozdziały po prostu się pochłania.

„Jesienna sonata” – Mons Kallentoft

Pozycja dla miłośników kryminałów. „Jesienna sonata” to trzecia książka z serii o Malin Fors, pełna intryg i tajemnic, które wciągają i wywołują gęsią skórkę. Tym razem bohaterka udaje się do zamku Skogsa, gdzie w fosie znaleziono zwłoki nowego właściciela. Okoliczności śmierci mężczyzny są nieznane, a trop prowadzi do pewnej arystokratycznej rodziny. Z pozoru proste śledztwo okaże się jednak zawiłe i doprowadzi do odkrycia rodzinnego sekretu, który mrozi krew w żyłach.

„Historie cmentarne” Borys Akunin

Borys Akunin lubi eksperymentować z gatunkami i konwencjami. Nie inaczej jest z jego książką „Historie cmentarne”, która zabiera czytelnika w podróż po 6 starych cmentarzach z całego świata – w Jerozolimie, Moskwie, Paryżu, Londynie, Nowym Jorku, Jokohamie. Każde z tych miejsc to jeden rozdział złożony z niedługiego eseju oraz opowiadania. Teksty eseistyczne są pełne zadumy i mądrych refleksji, a także ciekawostek historycznych. Opowiadania są różnorodne – pełne tajemnic, niedopowiedzeń, ale też elementów fantastycznych i humoru. Całość łączy w sobie klimat melancholii, groteski i grozy. 

„Opowieści sieroty” – Catherynne Valente

Jesienią najlepiej czytać bajki, szczególnie te dla dorosłych. „Opowieści sieroty” to dwa tomy niezwykle klimatycznych i lirycznych opowieści o fantastycznych stworzeniach i niewiarygodnych wydarzeniach. W pięknym ogrodzie tajemnicza dziewczyna snuje barwne historie księciu. Opowiada o odległych krainach, zmiennokształtnych czarownicach, psich mnichach i nieznanych bohaterach. Każda opowieść jest coraz dziwniejsza i bardziej przerażająca, a wszystkie łączą się ze sobą, tworząc magiczną całość.

„Kociarz” – Kristen Roupenian

Zbiór 12 opowiadań połączonych tematyką władzy, seksu, strachu i skrytych pragnień, które razem tworzą obraz XXI wieku. Doskonały styl i narracja, motywy absurdalnie fantastyczne zlewają się w całość z bolesnym wręcz realizmem, a atmosfera niepokoju i napięcia nie pozwala oderwać się od lektury. „Kociarz” to jedna z tych pozycji, które wywołują cały wachlarz emocji – od fascynacji i podniecenia po oburzenie i przerażenie.

Zdjęcie główne: Alfons MoralesHire/unsplash.com

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*