Ocena wyglądu zewnętrznego pacjenta, stanu skóry, włosów czy języka jest ważna przy stawianiu diagnozy. Właśnie wygląd zewnętrzny może naprowadzić lekarza na rozpoznanie choroby, którą potwierdzi lub wykluczy na podstawie stosownych badań diagnostycznych. Jakie choroby można wyczytać z twarzy?
Twarz odzwierciedla stan zdrowia pacjenta – tak twierdzą patofizjonomiści. Ich zdaniem na podstawie wyglądu zewnętrznego i rysów twarzy można określić funkcjonowanie organów wewnętrznych i układów organizmu.
Specjaliści z zakresu patofizjonomiki potrafią stwierdzić występowanie określonych schorzeń na podstawie zmian na twarzy, których zwykły człowiek nie zauważa lub nie chce zauważać. Jedno spojrzenie na pacjenta wystarcza im, by zdiagnozować przerost migdałków, typ oddechu, czy brak zębów. Z twarzy „wyczytują” też wiele innych chorób i zaburzeń metabolizmu. Bo przecież organizm na wszelkie sposoby stara się nas poinformować o problemach zaistniałych w jego wnętrzu, i czasem to właśnie twarz staje się tym ekranem monitora, na którym wyświetla się komunikat z wołaniem o pomoc.
Opuchnięte powieki i zaczerwienione oczy mogą być oznaką zaburzeń pracy niektórych organów. Częste obrzęki powiek mogą wskazywać na choroby tarczycy i nerek. W razie pojawienia się takich niepokojących symptomów należy niezwłocznie udać się do lekarza.
Stan zapalny i zaczerwienienie oczu to klasyczny objaw zapalenia spojówek. Ta nieprzyjemna dolegliwość wymaga natychmiastowej, wykwalifikowanej pomocy. „Worki” pod oczami, które nie są związane z przemęczeniem i bezsennością, są także powodem do niepokoju. Najczęściej sygnalizują zaburzenia pracy nerek, ale też mogą wskazywać na nadciśnienie.
Pożółkła twardówka oczu wskazuje na choroby wątroby. Jeśli białka oczu mają żółte zabarwienie, należy wykonać profil wątrobowy i skonsultować wynik z lekarzem.
Włosy to kolejne źródło informacji o stanie zdrowia pacjenta. Traktując je jako narzędzie diagnostyczne, należy uwzględniać absolutnie wszystko: zmianę koloru, pojawienie się wczesnej siwizny, matowość, kruchość i wiele innych parametrów.
Jeśli włosy stały się matowe, utraciły blask, warto przyjrzeć się swojej diecie i uzupełnić niedobory witamin. Nierzadko takie zmiany zachodzą wiosną i zimą, kiedy dochodzi do deficytu witamin i minerałów. Poblakłe włosy mogą też wskazywać na niedobór białka, aminokwasów i innych mikroelementów.
Intensywne wypadanie włosów może wskazywać na kilka zaburzeń jednocześnie. Po pierwsze należy wykluczyć choroby układu endokrynnego i zaburzenia hormonalne, Często włosy zaczynają wypadać po odstawieniu antykoncepcji i w czasie przekwitania. Po drugie wypadanie włosów może mieć związek z długotrwałym i silnym stresem.
Przyczynę utraty włosów i zakres badań koniecznych do wykonania pomoże ustalić trycholog. On może pokierować do innych specjalistów, którzy pomogą ustalić dokładną przyczynę wypadania włosów.
Skóra twarzy może wiele powiedzieć o stanie jelit i całego układu trawiennego, a nawet wielu innych układów organizmu. Dokuczliwy świąd skóry policzków, czoła i szyi może być objawem reakcji alergicznych, chorób tarczycy i krwi. Jeśli do tego dochodzą pożółkłe białka oczu i żółty odcień skóry, mamy do czynienia z klasycznym obrazem klinicznym chorób wątroby.
Bladość skóry w połączeniu z sinym zabarwieniem warg i piramidy nosa może wskazywać na anemię. W przebiegu niedokrwistości blade stają się także wszystkie widoczne błony śluzowe, a czerwona obwódka warg przybiera fioletowy odcień.
Wypryski, zaskórniki, drobne stany zapalne na twarzy wskazują na zaburzenia pracy układu pokarmowego, głównie jelit. Leczenie i wyrównanie koloru skóry będzie wymagać konsultacji u kilku specjalistów.
Niektórzy specjaliści przekonują, że to właśnie wargi są najlepszym wskaźnikiem zdrowia organów wewnętrznych. Nawet najdrobniejsze zmiany w procesach metabolicznych, jak i niedobory pierwiastków biologicznie ważnych znajdują odzwierciedlenie na wargach.
Spierzchnięte, popękane usta z łuszczącym się naskórkiem mogą być objawem niedoboru niektórych witamin: A, E i tych z grupy B. Suche wargi, pojawianie się zajadów w kącikach ust i blada skóra to klasyczne oznaki anemii.
Pojawienie się niechcianych włosków nad górną wargą wskazuje na zachwianie równowagi między hormonami żeńskimi i męskimi. Wąsiki u kobiet wymagają konsultacji i podjęcia leczenia u kilka specjalistów jednocześnie, między innymi ginekologa i endokrynologa. Procedury kosmetyczne w postaci różnych rodzajów depilacji to tylko półśrodek.
„Proszę pokazać język” – taką prośbę możemy usłyszeć na konsultacji u większości lekarzy. I nie bez powodu. Stan języka odzwierciedla pracę narządów wewnętrznych. Lekarze medycyny wschodniej wiążą określone obszary języka z organami wewnętrznymi. I na podstawie miejsca występowania zmian – nalotu, jego koloru, konsystencji, rozrostu brodawek lub, na odwrót, ich zaniku – mogą postawić diagnozę, która przeważnie się potwierdza w toku dalszych badań diagnostycznych.
Na podstawie zmian błony śluzowej jamy ustnej i języka lekarze potrafią wstępnie zdiagnozować różne choroby: cukrzycę, choroby układu pokarmowego, nerek, zaburzenia endokrynne i wiele innych. Stomatolodzy specjalizujący się w leczeniu błon śluzowych jamy ustnej potrafią nawet stwierdzić u pacjentek ciążę w jej wczesnym stadium.
Zdjęcie główne: deagreez/Adobe Stock
